Słaby początek sezonu? Za Andrzeja Lesiaka było znacznie gorzej

A jak to było w ostatnich latach, jeśli chodzi o Zagłębie? Ano różnie. Niekiedy zmiana trenera przynosiła pozytywny skutek, a w innych przypadkach nie doprowadzała do żadnych zmian.

Pamiętacie rozgrywki sezonu 2008/2009? Miedziowi zostali właśnie karnie zdegradowani do pierwszej ligi. Ambicją klubu był jak najszybszy powrót do elity. No i udało się, choć nie obyło się bez trenerskich roszad. Zaczął Dariusz Fornalak. Po nim pałeczkę przejął Robert Jończyk, a dzieła dopełnił Orest Lenczyk. Temu ostatniemu nie było jednak po drodze z działaczami Zagłębia. Zespół powierzono Andrzejowi Lesiakowi.

I co? 0:4 z Legią Warszawa, 1:4 z Wisłą Kraków, 1:4 z Piastem Gliwice, 0:1 z Ruchem Chorzów, a na dokładkę kompromitująca porażka z Piastem Kobylin w Pucharze Polski (1:3). Po pięciu meczach ligowych Miedziowi mieli zero punktów, a ich bilans bramkowy wynosił 2:15. Mimo to Zagłębie finiszowało na 10. miejscu. Pytanie tylko, czy byłoby to możliwe bez zmiany na stanowisku. Jak wiadomo, Lesiaka zastąpił Franciszek Smuda, a później w roli "pierwszego" występował Marek Bajor.

Popularny "Franz" gasił palącą sytuację Zagłębia także w sezonie 2005/2006. Wówczas po pięciu kolejkach lubinianie byli niemal w identycznej sytuacji jak dziś. Również mieli trzy remisy i dwie porażki, ale skończyło się na trzecim miejscu, które dało awans do Pucharu UEFA, i finałem Pucharu Polski.

Czy to oznacza, że jedynym sposobem na poprawę gry Zagłębia jest zwolnienie Jana Urbana? Niekoniecznie, choć przykładów zaufania działaczy wobec trenera musieliśmy poszukać za Odrą. Bundesliga, sezon 2008/ 2009. Na półmetku rozgrywek VfL Wolfsburg trenera Feliksa Magatha zajmuje 9. miejsce. Cierpliwość się opłaciła, bo "Wilki" zostały mistrzem. Rok później mistrzowską paterę wznieśli gracze Bayernu, którzy zawsze grają pod największą presją. Ale i tu działacze nie zrazili się do Louisa Van Gaala, choć po ośmiu kolejkach Bawarczycy zajmowali 8. miejsce w tabeli z dużą stratą do lidera.