Nasza Loteria NaM - pasek na kartach artykułów

Nowa część ekspozycji stałej w Muzeum w Bielsku-Białej

muzeumbielsko
muzeumbielsko
Od 14 czerwca 2008 roku dostępna jest nowa część ekspozycji stałej: Sala z rycerzem – Lapidarium.

Zamek książąt Sułkowskich, główna siedziba Muzeum w Bielsku-Białej, jest ostatnio poddawany gruntownej renowacji i konserwacji z zewnątrz, ale również wewnątrz zamku trwają prace nad oddaniem kolejnych sal ekspozycyjnych dla zwiedzających z których najciekawsza jest umownie zwana „sala z rycerzem”.

Czym jest owa sala z rycerzem?

Aby odpowiedzieć na to pytanie musimy sięgnąć czasów średniowiecznego Bielska. Współczesny wygląd zamku bielskiego, który pochodzi z ostatniej wielkiej przebudowy w połowie XIX wieku, całkowicie ukrywa jego średniowieczną genezę. Najstarsze części zamku pochodzą z XIV wieku, przez następne stulecia był on stopniowo rozbudowywany i przekształcany. Wystawienie zamku można przypisywać księciu cieszyńskiemu Przemysławowi I Noszakowi (1358-1410).

Bielski zamek jest typem zamku miejskiego, od początku włączonego w system fortyfikacji Bielska, zarazem tworzącego najsilniejszy element jego obwarowań. Przez stulecia pełnił rolę śląskiej warowni granicznej, najpierw strzegąc granicy księstw dzielnicowych cieszyńskiego i oświęcimskiego, od połowy XV wieku granicy państwowej czesko-polskiej, a od 1526 roku austriacko-polskiej. Od końca XVI wieku rola obronna zamku malała i przekształcał się on coraz bardziej w rezydencję szlachecką. W tym czasie właśnie dobra bielskie wraz z zamkiem nabył bogaty magnat węgierski Jan Sunnegh i w czasach panowania jego rodziny nastąpiło całkowite przekształcenie zamku średniowiecznego w zamek o charakterze renesansowym.

Ostatecznym akcentem tej przebudowy było wykonanie polichromii ściennych, które pokrywały zarówno elewację dziedzińca, jak i ściany pomieszczeń, w celu uwidocznienia walorów architektonicznych. Na te polichromie składały się obramienia otworów, iluzjonistyczne detale architektoniczne oraz przedstawienia figuralne, np.: postaci rycerzy oraz gryfów. Celem wykonania takiej polichromii iluzjonistycznej było ujednolicenie i uporządkowanie wszystkich budynków zamku w jedną całość. Było to znacznie tańszy zabieg niż kosztowna przebudowa.

reklama

[

](http://www.lataj.pl/)

Niestety do naszych czasów zachowały się nieliczne fragmenty tych malowideł, gdyż bielski zamek kilkakrotnie ulegał zniszczeniu podczas wielkich pożarów miasta np.: w 1649, 1659 i 1664 roku. Najciekawszym ich przykładem jest malowidło na dawnej ścianie elewacyjnej skrzydła północnego z przedstawieniem rycerza w ujęciu do bioder wkomponowanego w iluzjonistyczne elementy architektoniczne. Polichromię rycerza datuje się na przełom XVI i XVII wieku, ale nie tylko ją będzie można podziwiać w nowej sali ekspozycyjnej.

Sala ta będzie pełniła funkcję pewnego rodzaju rezerwatu architektonicznego, w którym będzie możliwość prześledzenia prawie wszystkich faz rozwojowych zamku. Jest to niezwykłe pomieszczenie w zamku, w którym łączą się elementy architektoniczne od średniowiecza (np.: wątek ściany baszty z połowy XIV wieku) po czasy rodziny Sułkowskich (np.: XVIII-wieczne sklepienia).


emisja bez ograniczeń wiekowych
Wideo

Jak działają oszuści - fałszywe SMS "od najbliższych"

Dołącz do nas na Facebooku!

Publikujemy najciekawsze artykuły, wydarzenia i konkursy. Jesteśmy tam gdzie nasi czytelnicy!

Polub nas na Facebooku!

Kontakt z redakcją

Byłeś świadkiem ważnego zdarzenia? Widziałeś coś interesującego? Zrobiłeś ciekawe zdjęcie lub wideo?

Napisz do nas!

Polecane oferty

Materiały promocyjne partnera
Wróć na slaskie.naszemiasto.pl Nasze Miasto